Bulgarije 2018/2

Spitsbergen. Bizar mooie landschappen, geweldig licht en bijzonder wildlife. Wat wil een fotograaf nog meer. In september 2022 ben ik met Nordic Vision  afgereisd naar dit Arctisch gebied. Na een tussenstop en overnachting in Oslo komen we aan in Longyearbyen, de meest noordelijke hoofdstad ter wereld. Eigenlijk is het een kleine nederzetting met, afhankelijk van het seizoen, 1000-2000 inwoners.  Wat een vreemde wereld! Kleurige houten huizen, met overal parkeerplaatsen voor sneeuwscooters, een winkelstraat met een paar winkels, eetgelegenheden, een supermarkt en cafés. Er is zelfs een kleine begraafplaats. Dit alles omgeven door hoge bergen waarop overblijfselen zijn te vinden van de mijnbouw uit het verleden. 

In juni 2022 ben ik met Wildpix Travel naar Roemenië afgereisd. Het doel was om onder meer de  jakhals te fotograferen in de Donau Delta. 

De Iberische lynx is een van de zeldzaamste katachtigen ter wereld. Er leven nog ongeveer 1000 exemplaren in Spanje en Portugal.  Ze laten zich zelden zien, maar in  januari en februari is het paartijd en gaan de mannen op zoek naar de vrouwen. Dan is de kans het grootst  om ze te kunnen fotograferen. Geduld en uithoudingsvermogen is nodig. Dagen wachten in een speciaal daarvoor geplaatste schuilhut zonder enig succes, is geen uitzondering. Eind januari ben ik met een paar andere fotografen de uitdaging aangegaan. In het ongerepte en voor publiek afgesloten natuurreservaat Sierra Morena in Zuid Spanje  konden wij via Wildpix Travel (www.wildpixtravel.com) van de schuilhutten gebruik maken. 

Anderhalf jaar heb ik de tweede reis naar Zweden moeten uitstellen, maar eind oktober kon het weer.

Bijna twee jaar lang kon ik, vanwege de pandemie, niet naar het buitenland om te fotograferen. In juli 2021 ben ik voor het eerst weer op reis geweest. Niet om te fotograferen, maar om met mijn teer beminde vakantie te vieren. Het bloed kruipt echter....... Dus toch mijn camera mee genomen en met het boek "Vogels kijken op Mallorca" van Luc Hoogenstein onder de arm,  afgereisd naar Mallorca. Een leuk informatief boekje over de natuurgebieden op het eiland. De natuurgebieden worden goed en duidelijk beschreven waarbij de  nadruk vooral op het vogelen ligt. Maar het bevat ook veel informatie over mooie wandelingen. Dus ook een aanrader als je naar Mallorca gaat met iemand die niet de hele dag wil fotograferen.

Op 13 februari 2020 land ik op het piepkleine vliegveld van Skelleftea, waar ik werd opgehaald en naar het plaatsje Kalvträsk, honderd kilometer landinwaarts, werd gebracht.  Ik verblijf een week bij Conny Lundstrom om steenarenden te fotograferen. Indrukwekkende roofvogels met een spanwijdte van 2,25 meter.  Conny is natuurfotograaf en heeft een aantal schuilhutten gebouwd vanwaaruit deze vogels kunnen worden gefotografeerd. Er ligt volop sneeuw, hoewel  veel minder dan gewoonlijk. Ook is het veel minder koud; gemiddeld rond het vriespunt terwijl de normale temperatuur -20 C is. 

Tijdens mijn trip met Andius naar Helgoland hebben wij een paar keer het eilandje Düne bezocht. Voor een paar euro kan je met een boot heen en weer. In tegenstelling tot Helgoland, dat uit rotskusten bestaat, is het eiland omgeven door zandstranden. Grote aantallen zeehonden liggen op het strand. Bij aankomst word je gevraagd minstens 30 meter afstand te bewaren. Met mijn 600 mm heb ik voldoende bereik om deze prachtige beesten te fotograferen. De eerste keer dat wij er naar toe gingen woei het erg hard. Liggend op het stand, om de dieren op ooghoogte te kunnen fotograferen, leverde dat bijzondere beelden op. 

Op vrijdag 9 augustus 2019 rijden  Andius en ik vroeg in de ochtend naar Cuxhaven. Om 11.30 uur vertrekt de snelboot naar Helgoland, een piepklein eilandje  55 km uit de kust ten noorden van Duitsland. Het eiland staat bij fotografen bekend om de kolonie jan-van-genten. Bij (Duitse) toeristen staat het bekend om het taxfree shoppen. Het eiland is verdeeld in het Oberland en Unterland. Als je geen zin hebt om de trappen te beklimmen, kan je met de lift voor € 0,60 naar het Oberland, een rood gekleurde rots dat ongeveer 50 meter uit de zee omhoog komt. Nadat wij onze bagage in het appartement hebben afgeleverd, vertrekken wij met onze fototassen op de rug naar het Oberland. Het is een kilometer lopen over een hoog gelegen pad over de klippen naar de punt van het eiland. De weersverwachting belooft niet veel goeds de komende dagen: veel regen en wind.

Van 14 t/m 21 juni ben ik weer naar Bulgarije gegaan. Iets later dan vorig jaar. Weer geboekt via  www.wildpix.nl .Vorig jaar waren de meest vogels nog niet aan het nestelen; nu wel. De organisatie was weer prima. Toen in aankwam in Boekarest stond de taxi klaar die mij naar het hotelletje bracht, net over de grens in het natuurpark Rusenski Lom. Ik werd vriendelijk ontvangen met een prima maaltijd. De volgende dag ontmoette ik mijn gids voor die week Iliyan Valchanov.  's Morgens namen wij mijn wensen en de mogelijkheden door voor die week. De eenvoudige hutten (niet meer dan een paar palen met een doek er overheen gespannen) functioneerden prima. Soms gebruikte ik de mobiele hut. Iliyan had een nest van een hop ontdekt in een holte van een afgebroken stuk muur. Hij vond het maar niks. De achtergrond van stenen was niet naar zijn zin, maar ik vond de locatie juist bijzonder. Met de mobiele hut nam ik plaats tussen de brandnetels en heb er twee dagdelen doorgebracht terwijl d e hop af en aan vloog met insecten voor haar jongen.  Mooie vliegbeelden kunnen maken.

Dit voorjaar ben ik met mijn jongste dochter een week naar IJsland geweest. Niet speciaal om te fotograferen, dat kon ik mijn dochter niet aandoen. Maar je komt er niet onderuit foto's te maken in dit land met z'n spectaculaire landschappen. Een week is te kort om het hele land te zien en wij hebben ons dan ook beperkt tot het zuidelijke deel. Met een vanzelfsprekende start in Reykjavik via de ringweg naar Höfn en weer terug. 

Begin augustus 2018 ben ik naar het uiterste oosten van Duitsland gereden om foto´s te maken van de vele roofvogels die daar zijn. Wildpix heeft mij in contact gebracht met een locale ranger en ik verbleef in een eenvoudig maar prima pension. De schreeuwarend is zeldzaam maar ter plaatse een beroemdheid. Ik had hoge verwachtingen, maar de vogel is minder indrukwekkend dan ik had gedacht.

Een van de bijzondere dagdelen op mijn reis in Bulgarije was het avontuur met de drijfhut. In de vroege ochtend rijden wij naar een afgelegen ondiepe plas. Het waadpak aan, het water in en de camera fixeren op een balhoofd. Zwaar lopend door het water tot navelhoogte en vechtend met de waterplanten die om mijn benen leken te groeien, zwoeg ik door een plas vol met kikkers. De belofte was om hier van heel dichtbij de woudaap te kunnen fotograferen. In het water zijn ringslangen, schildpadden en een paar meerkoeten. Ik zie en voel vooral insecten. Vanuit het riet hoor ik de woudaap, maar zie hem niet. Dan plotseling verschijnt hij of zij tussen het riet aan de oever. Voorzichtig glijd ik met de hut dichterbij, ik maak snel een paar foto´s, maar niet zoals ik wil. Maar hij staat er in ieder geval op. En weg is hij. Ik zie hem ook niet meer terug. Dan maar foto´s maken van de ontelbare hoeveelheid kikkers. Toch wel bijzonder vanuit zo´n laag standpunt en zo dichtbij. Na 5 uur ploeteren ben ik blij dat ik weer het water uit mag.