In juni 2023 ben ik, samen met Andius Teijgeler, naar Limburg afgereisd om bevers te fotograferen. We huurden voor een paar dagen een huis op een prachtige locatie midden in een natuurgebied met veel bevers. Nadat wij ons hadden geïnstalleerd in onze tijdelijke verblijfplaats, gingen we op stap om een plek te zoeken waar we niet alleen een kans zouden hebben om bevers te zien maar waar het ook fotografisch interessant was. We liepen langs de beek waar overal sporen van bevers waren te zien. Andius was hier al eerder geweest en wist een mooie plek bij een bruggetje vlak bij ons huis. Helaas werd het strandje bij de brug veelvuldig gebruikt door loslopende honden die daar met veel geblaf en kabaal het water in gingen. Kansloos om daar een bever te spotten, concludeerden wij.
Daarna bezochten we diverse natuurgebieden, zoals de Grote Peel en De Meinweg om vervolgens na het diner weer plaats te nemen op ons stoeltje langs de kant van de beek. De uitdaging was steeds het beperkte licht. Uiteindelijk bleek de plek bij het bruggetje toch prima en werd veelvuldig bezocht door bevers. Op een avond kwam een jonge bever voorbijzwemmen en klom op een paar meter afstand van mij uit het water waar hij zich uitgebreid ging poetsen. Een fantastische ervaring.
Tegen de avond, gewapend met de meest lichtsterke lens die wij hadden, gingen we zitten. We waren zo stil mogelijk en al snel kwam een bever langs zwemmen. Het was donker en de iso moest flink omhoog. Plotseling holde een jonge bever op nog geen halve meter afstand langs mij en plonsde het water in. De eerste dag was al geslaagd. Iedere ochtend zaten wij om 5.00 uur aan de waterkant, bleven daar een paar uur en gingen vervolgens terug naar ons huis om te ontbijten.
Een mooie week waarin wij veel bevers hebben kunnen fotograferen, gewoon aan de kant van een beek. Bevers zien slecht, dus schuilhutten of camouflagenetten waren niet nodig. Alleen erg stil zijn was voldoende om deze dieren te kunnen observeren en fotograferen in hun natuurlijke omgeving.
Op een terras na een flinke wandeling kregen wij een tip van iemand dat vlak over de grens in Duitsland een gebied was waar otter te zien waren. Wij pakten onze spullen en vertrokken. Na een korte wandeling zagen we vanuit een observatietoren een beverrat zwemmen. Geen otter te zien en waarschijnlijk had onze tipgever deze beverrat verward met een otter. Teleurstelling alom, maar omdat het plotseling hard begon te regen heb ik toch een beeld kunnen maken waar ik tevreden mee ben.
Een van de bijzondere momenten was de avond dat een bevermoeder langs kwam zwemmen met een jong in haar bek. Door de bladeren van de oeverbegroeiing kon ik nog net een foto maken voordat zij het jong losliet.
Reactie plaatsen
Reacties